Jest taka bardzo znana karykatura obrazu „Bitwa pod Grunwaldem” Jana Matejki. Narysował ją Stanisław Wyspiański. Jako, że bitwa to nie zakon kontemplacyjny albo medytacja w buddyzmie zen, więc na płótnie jednego z najwybitniejszych przedstawicieli malarstwa historycznego w Europie mnóstwo się dzieje. Wyspiański dzieło Matejki obejrzał, i dokonał swoistej, żartobliwej, syntezy. Na białej kartce narysował ciemne, splątane linie, wśród których umieścił sztandar z czarnym, krzyżem zakonu.

We wtorek (16 kwietnia 2024 roku) odbyło się kolejne spotkanie organizowane w ramach projektu SZCZECIN HUMANISTYCZNY w WILLI LENTZA. Jego bohaterką była tym razem doskonale znana szczecinianom Joanna Kulmowa – poetka, aktorka, reżyserka, autorka utworów scenicznych, cyklu Psalmów responsoryjnych, słuchowisk radiowych i powieści, ulubiona pisarka dzieci, które przyznały Jej Order Uśmiechu, a Władze Uniwersytetu Szczecińskiego nadały tytuł Doktora Honoris Causa Uczelni (2010).

We wtorek (16 kwietnia 2024 roku) odbyło się kolejne spotkanie organizowane w ramach projektu SZCZECIN HUMANISTYCZNY w WILLI LENTZA. Jego bohaterką była tym razem doskonale znana szczecinianom Joanna Kulmowa – poetka, aktorka, reżyserka, autorka utworów scenicznych, cyklu Psalmów responsoryjnych, słuchowisk radiowych i powieści, ulubiona pisarka dzieci, które przyznały Jej Order Uśmiechu, a Władze Uniwersytetu Szczecińskiego nadały tytuł Doktora Honoris Causa Uczelni (2010).

Zastanawiam się, który z instrumentów można uznać za najbardziej zmysłowy? Myślę, że ten skonstruowany w pierwszej połowie XIX wieku przez pewnego Belga. Nosi jedną nazwę, ale jest dziewięć odmian tego grającego urządzenia, z czego cztery podstawowe: sopranowy, altowy, tenorowy i barytonowy. Szczególnie tenorowe brzmienie owego „dęciaka”, zaliczanego do instrumentów drewnianych, ze względu na ustnik z tego materiału, jest nie tyle przyjemne, co wręcz rozkoszne dla ucha i całego jestestwa słuchacza. Tak więc ów sprzęt muzyczny, zaliczany do aerofonów stroikowych, drewniany, a jednak o korpusie z metali kolorowych, zawojował sceny jazzowej, rockowej i klasycznej muzyki.

W sobotę (6.04.2024 roku) odbył się w Willi Lentza wernisaż wystawy plakatów Lexa Drewinskiego – rodowitego szczecinianin, cenionego i nagradzanego na całym świecie Artysty, zaliczanego do grona najbardziej rozpoznawalnych współczesnych plakacistów świata.

Corocznie zbliżający się nowy sezon teatralny wywołuje u mnie dreszczyk emocji podobny do choćby oczekiwania na premierę nowej książki Margaret Atwood albo Eleny Ferrante, czy też pojawienia się w streamingu najnowszych odcinków serialu "Stranger Things". Kolejne teatry pod koniec wakacji albo w pierwszych tygodniach jesieni ujawniają tytuły, jakimi będą nas raczyć w najbliższych miesiącach. W teatromanach wzbudza to ekscytację równą temu, czym zapewne "karmią się" czytelnicy portali plotkarskich. W przypadku tych pierwszych sensacją dnia bywa to, że np. Jan Peszek zagra – na deskach scenicznych – Królową Śniegu, a Maja Kleczewska wyreżyseruje "Wesele" Wyspiańskiego (na marginesie – to już się wydarzyło w tym miesiącu w Krakowie). Dla tych drugich ważną wiadomością może być ta o kolejnym ślubie Michała Wiśniewskiego albo o nowym romansie Dody...

Już po raz trzeci kompozytorzy z całego świata mają okazję wziąć udział w konkursie “Sax&Villas”. Wydarzenie zostało zainicjowane przez szczecińską Willę Lentza i co roku, w kooperacji z międzynarodowymi instytucjami kultury umożliwia młodych kompozytorom zaprezentowanie swojej twórczości na prestiżowych scenach. Dla laureatów konkursu przewidziano atrakcyjne nagrody. Zgłoszenia, które trwają od stycznia br. można wysyłać do 31 marca 2024 roku.

Cyrk, cyrk – przyjechał! Tę wiadomość przekazywaliśmy sobie podekscytowani w szkole i na podwórku. Lata siedemdziesiąte, nawet w tak dużym mieście jak Szczecin, to czas, gdy pojawienie się ogromnego namiotu oraz dziesiątków kolorowych barakowozów było dla mnie i moich rówieśników z podstawówki, wielkim wydarzeniem. Z tego czasu pamiętam dwa cyrki: „Arena” oraz „Wielki”. Cyrkowi artyści rozstawiali swój tabor u zbiegu Alei Wojska Polskiego z ulicą Bohdana Zaleskiego, a pod koniec lat siedemdziesiątych i na początku osiemdziesiątych, przy Alei Wyzwolenia – w miejscu, gdzie dziś stoją centrum handlowe i wysoki biurowiec spółki żeglugowej.

W sobotę (16.03.2024) w Willi Lentza wystąpili Radosław Bolewski (wokal, perkusja) oraz Maciej Tubis (fortepian i syntezator basowy).

W czwartek (14.03.2024) i w piątek (15.03.2024) w Willi Lentza przeprowadzono dwa spotkania organizowane w ramach cyklu „Wartości w Kulturze”. Tym razem projekt, któremu od trzech lat przyświeca maksyma „Każda kultura opiera się na wartościach”, dotyczył dwóch tematów INSPIRACJI oraz UMIARU w KULTURZE.